letters from january

 -

Like I say to myself every morning:

I forgive you.

-

Remember when we went to Tyrol?

Two days only

But I remember it far too well.

We had gin and you read me poems

Of that writer friend of yours

That made me jealous.

And I had more gin then, 

And fucked till I passed out.

That was a film of us. 

-

Your self-importance is my turn off.

My self-doubt is yours.

-

Are you the card?

Are you the knight of the cups then?

-

Taking pills has worked better

Than taking hits.

-

I think about your scent,

Of hair, 

Wet with iild and sweat.

Of lips, 

Moist with my saliva.

Of neck,

Muscled with breath

And red with its lack of one.

Content into me,

Demon of lust.

INTO ME.

-

მე ისეთი კინო მიყვარს,

სულ რომ გინდა გაჩერდეს დრო,

დააკვირდე ყოველ კადრს, 

ჩაიწერო,

დაიმახსოვრო,

მიეჩვიო,

მოიშინაურო.

მაგრამ მსგავსი კინო ბევრი არ არის.

ამიტომ, მე ვიგონებ ხოლმე მას,

ძილის წინ, 

ან ადრე,

გაღვიძებისას.

ან ღამით,

სიჩქარეში,

სანამ ისევ ჩამეძნება.

-

დაიძინეო, რომ გეტყვიან,

უნდა დაიძინო. -

ასე ამბობდა დედაჩემი.

“Eat shit and die.” -

მომაძახა მაწანწალამ.

აი ეხლა რა ვქნა?

-

ჩემი ფეხები არ უნდათ,

რატო მახასიათებენ ისე, 

თითქოს გიჟი ვიყო, 

ან, სულ მცირე, უნამუსო,

ნამუსგარეცხილი,

უსინდისო,

და უცნაური.

ა,

თვითონ არ იციან ნეტა 

რა საინტერესოა ასე ცხოვრება.

ყველაფერი არის გე-ნი-ა-ლუ-რა-დ!

-

მამაშენი რა გვარიაო.

რა გვარია და ყავისფერი-მეთქი.

ეგ როგორო.

როგორ და კარიჩნი-თქო.

-

მე ჩემთვის ვიყავი ოთახში და ვხატავდი

(ვჯღაბნიდი).

მინდოდა, დავწვებოდი, 

მინდოდა, ვიკოტრიალებდი.

არ მყავდა ამ ქალაქში არც გუვერნანტი

და არც მომკითხავი.

მარა მე ვყავდი კი ყველას.

-

რა რისი ტოლია რა ვიცი მე.

ორი ფული როგორ შეედრება ერთმანეთს

(ერთ მანეთს?!).

ორი რიცხვი როგორ იქნება ერთი და იგივე -

ისინი ყველა სხვები არიან.

ყველას მათი ხასიათი აქვს

და თავისი წარმომავლობა, 

გზა, და უნარი.

-

აი წერის უნარი კი არ მოსულა ჯერ.

არ დაბრუნებულა.

მაგრამ, ეგ იცი როგორაა,

აი ციხისძირში

ლიანდაგებზე რომ დგახარ

და ვიბრაციას გრძნობ,

მატარებელი კი არ ჩანს

და არც ხმა გესმის,

მარა აი მაგ ვიბრაციით რო კაიფობ.

ეგაა წერის დაბ-რუ-ნე-ბა.

რაღაც სექსუალურ ლტოლვასავითაა -

ღიტინა.

მოვა, აბა სად წავა.

წერაც მოვა და ისიც, რაზე წერაც გიყვარს.

-

და აბა წერე რაც გინდა, 

რამდენიც გინდა,

ვინ გიყურებს.

სად აინტერესებთ.

არ აინტერესებთ.

წერა განა მათია,

შენია.

ჰოდა წერე რაც გინდა,

რამდენიც გინდა.

-

All my childhood I’ve been fascinated by Vincent.

It’s only now that I’m scared of him.

Because I sort of understand him now.

-

It was not really a heartbreak, was it?

You stayed inside my hips, inside my thighs,

in back back, and licked my vertebrae,

in my head and behind my forehead.

-

I understand far less than you might think

And I care far less than you might understand.

-

my diet is far more simple

thank you imagine:

Cigarette for breakfast

Coffee for lunch

Weed for dinner

-

1 dollar coffee - 

million dollar idea.

-

დაწერ თუ არ დაწერ

რაც იქნება, იქნება.

წაიკითხავს თუ არ წაიკითხავს,

არ გაუჭირდება მიგნება.

ლურჯ ეკრანს თეთრი ანბანით

უყურებს სკოლის რვეული

არ გადაიძრო საბანი

ვინ არის გადარეული!

შემომეჭამა ფიქრები

რას დავწერ, რაღა იქნება 

ვინა ვარ, ან ვინ ვიქნები

გაუჭირდება მიგნება.

დაწერ იმას თუ არ დაწერ

და რაც იქნება, იქნება. 

-

I wish you could take a walk with me, Stina.

7 am and the fog is thicker than misty milk

People walking their dogs to the park that’s always open

Christmas trees, discarded and unneeded, have found temporary shelter on the pavements 

We’re they ever really part of their family

Birds sound like glittering light bulbs 

And grass is still green in backyards of old brownstones, looking proud but tired

The second of January, day of the fates, they say

What you do today will be your destiny for the year

And what you don’t, will never come to be

One more year then, of writing, to you

Their lives were measured by endurance or longevity

We decided we would evaluate our lives with conventional means

We said we were poems in disguise 

And so the men and their pets saw through us and sniffed through us

But being noticed was ever our purpose?

We were only in the game of love and sadness 

-

Birdie birdie on the wall

Who made you into a doll?

Were you scared of the fall?

Was it dark or not at all?

-

რა სევდას დავატარებ ასეთს,

რომ ვერ გამოილია.

რა სევდას შევეჩვიე ასეთს,

რომ არ მიმატოვა.